8 مانع رایج برای استفاده کنندگان از ویلچر

موانع سد راه کاربران ویلچر

ویلچر برای برخی افراد می‌تواند به معنای بلیط استقلال باشد، اما محیط معمولی به ندرت به گونه‌ای تنظیم می‌شود که توسط افرادی که از ویلچر استفاده می‌کنند به راحتی قابل تردد باشد.

فراتر از محیط ساخته شده، تعاملات اجتماعی می‌تواند فشار بیشتری را بر روی افرادی که به ویلچر به عنوان روش اصلی حرکت خود تکیه می‌کنند، وارد کند. این موانع اجتماعی و زیرساختی هر روز زندگی کاربران ویلچر را مختل می‌کند.

1. دست‌های کثیف و تاول

ویلچرهای دستی به یک طریق نیرو می‌گیرند: نیروی انسانی. اگر فردی که ویلچر دارد به تنهایی حرکت کند، ممکن است با دست‌های کثیف و تاول‌ها دست و پنجه نرم کند. این می‌تواند زمانی که آنها نتوانند به راحتی دست های خود را بین سفرها ضد عفونی کنند، مشکل ساز باشد. دستکش های ویلچر برای برخی، گزینه‌های عالی هستند.

2. رانندگان بی قرار بوق می‌زنند

گاهی اوقات یک کاربر ویلچر باید در حالی که قسمتی از جاده را مسدود کرد‌ه است وارد یا خارج شود. این ممکن است برای سایر رانندگان آزاردهنده به نظر برسد، اما به احتمال زیاد به فردی که ویلچر دارد، گزینه بهتر دیگری برای دسترسی به خودروی خود داده نشده‌است. بوق زدن هرگز کمکی نمی‌کند. در واقع، بوق زدن می‌تواند طرفین را عصبی یا عصبانی‌تر کند.

3. نبود رمپ یا رمپ غیر قابل دسترس

ساختمان‌هایی وجود دارند که فاقد رمپ هستند و این مسئله دسترسی کاربران ویلچر را به آن ساختمان، عملا غیر ممکن می‌کند. در برخی موارد، یک ساختمان یا منطقه دارای رمپ است، اما کاربران ویلچر پس از ورود متوجه می‌شوند که این رمپ دارای مشکلاتی است. این مسائل معمولاً شامل عرض سطح شیب دار، وجود چند پله در پایین یک سطح شیب دار، یا شیب سطح شیب دار است که برای ویلچرهای خودکششی بسیار تند است.

4. درهای باریک

درها همیشه به اندازه کافی عریض ساخته نمی‌شوند که به صندلی‌های چرخدار فضای کافی برای عبور دهند، و برخی از ساختمان‌ها به اندازه کافی برای این درها بزرگ نیستند. حرکت درهایی که دارای لولاهای فنری هستند برای کاربران ویـلچر دشوارتر است زیرا به اندازه کافی باز نمی‌مانند. این می‌تواند لذت بردن از ساختمان‌های عمومی یا خصوصی را برای افرادی که از ویلچر استفاده می‌کنند بسیار دشوارتر کند.

5. جزئیات کوچک اما مهم

آینه‌ها به ندرت ارتفاع مناسبی برای افرادی که از ویـلچر استفاده می‌کنند دارند. دستگیره‌های درب می‌توانند در ارتفاعی باشند که کار کردن با درب را برای افراد ویلچر دشوار کند. راهروهای باریک یا شلوغ برای فردی که از ویلچر استفاده می‌کند، چالش‌های غیر ضروری ایجاد می‌کند.

6. مسابقه آسانسور

آسانسورها بازی را برای بسیاری از افراد مبتلا به مشکلات حرکتی تغییر دادند و امکان دسترسی به طبقات مختلف را بدون مشکل زیاد فراهم کردند. با این حال، کاربران ویلچر اغلب برای سوار شدن به آسانسور با یک مسابقه یا ازدحام روبرو می‌شوند. و افرادی که از ویلچر استفاده می‌کنند ممکن است با غریبه‌ای روبرو شوند که فکر می‌کند افراد صندلی چرخدار باید آخرین بار سوار آسانسور شوند زیرا صندلی چرخدار بیشترین فضا را اشغال می‌کند.

7. نقاط پارکینگ رزرو شده

بسیاری از پارکینگ‌ها دارای مکان‌های پارکینگ اختصاصی برای افراد دارای مشکلات حرکتی هستند، اما بسیاری از افراد دارای نفوذ از این مکان‌ها استفاده می‌کنند. این می‌تواند انجام فعالیت‌های روزمره زندگی را برای افرادی که از صندلی چرخدار استفاده می‌کنند دشوارتر کند. بسیاری از مقامات این موضوع تکراری را نادیده می‌گیرند.

8. موانع حمل و نقل عمومی

افرادی که اغلب از وسایل حرکتی استفاده می‌کنند نمی‌توانند به وسایل حمل و نقل عمومی دسترسی داشته باشند. این می‌تواند به دلیل زیرساخت‌های اطراف، کمبود اطلاعات، یا دشواری سوار شدن یا پیاده شدن باشد. ایجاد حمل‌ونقل عمومی که به همه خدمات ارائه می‌دهد، نیازمند سطح بالایی از یکپارچگی و برنامه‌ریزی از ابتدا تا انتها است.

یکی از بزرگترین موانع برای استفاده کنندگان از ویلچر این است که با آنها به گونه‌ای رفتار شود که برای جامعه بزرگتر نامرئی هستند، چه در یک تعامل شخصی باشد که در آن یک غریبه ممکن است قبل از صحبت مستقیم با فرد به یک حس کلی‌تر، با دوست یا عضو خانواده کاربر ویلچر صحبت کند. که در آن نیازهای افراد دارای وسایل کمک حرکتی در برنامه ریزی شهری در نظر گرفته نمی‌شود.

منبع:

موانع رایج برای استفاده کنندگان ویلچر