ترکیب ویلچر کلاسیک با فناوری هوشمند حرکتی
چگونگی ظهور ویلچر؛ ایده قرار دادن مبلمان روی چرخ صدها سال است که وجود داشته است. از یک صندلی سفارشی با چهار چرخ کوچک که توسط فیلیپ دوم پادشاه اسپانیا در قرن شانزدهم استفاده شد تا ویلچر ساعت ساز فلج آلمانی با چرخ جلویی دنده‌ای و میل لنگ دستی که در سال 1665 رونمایی شد، این نوآوری هرگز متوقف نمی‌شود.
دو خواهر ایرلندی به نام آیلی و ایزی کاینه به معنای واقعی در حال اختراع مجدد چرخ هستند و با برندهای بین المللی برای طراحی روکش چرخهای خلاقانه و رنگارنگ برای ویلچر کار می‌کنند. بعبارتی بعنوان دو فردی که از نزدیک با این طیف جامعه و زندگی درگیر هستند، تلاش در بهبود روحیه و زیباسازی نحوه زندگی این افراد دارند.
بدون شک ویلچرها چه بصورت دستی و چه برقی، زندگی میلیونها نفر را که در راه رفتن مشکل دارند، بهبود بخشیده است. امروزه، همان فناوریهای دیجیتالی که شیوه زندگی، کار، رفت و آمد و تعامل ما را تغییر می‌دهند – هوش مصنوعی، چاپ سه بعدی، اینترنت اشیا، فعال‌سازی صدا – در صنعت ویلچر نیز به کار گرفته می‌شوند.
مانوئل لای، یکی از بنیانگذاران IRIS، یک SME پیشرو که در توسعه فناوریهای نوآورانه تخصص دارد، گفت: «اکنون تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می دهد چگونه فناوری پیشرفته می تواند افراد معلول را قادر سازد مستقل تر شوند.
این خبر خوبی برای کسانی است که تحرک کمتری دارند، به خصوص اگر در مراکز شهری زندگی می‌کنند. علیرغم بسیاری از پیشرفتهای مهم در دهه گذشته، چالشهای کم تحرکی همچنان مانع از مشارکت افراد معلول در جامعه با شرایط برابر می شود.
کاربرد رویکرد خودران در ویلچر برای راحتی فرد
لای گفت: “ما به راه حل های حرکتی برای افراد معلول و سالخورده نیاز داریم که درگیری اجتماعی آنها را در محیط های شهری ارتقا دهد و به آنها اجازه دهد تا به راحتی بدون نیاز به کمک حرکت کنند.”
به عنوان هماهنگ کننده پروژه فری ویل، او بیش از یک سال را صرف مطالعه نیازهای کاربران ویلچر کرد و راه حلی را که به طور خاص برای محیط های شهری طراحی شده بود، توسعه داد.
نتیجه یک ماژول هوشمند است که نیروی الکتریکی و رانندگی مستقل را در یک طراحی انعطاف پذیر ترکیب می‌کند که می تواند با هر ویلچری سازگار شود. ماژول هوشمند امکان راندن ویلچر دستی را از طریق یک اپلیکیشن خاص فراهم می کند.
لای توضیح داد: «کاربر به سادگی مقصد را روی برنامه ویلچر تعیین می‌کند و ویلچر به تنهایی به آنجا می‌رسد و مسیر را برای جلوگیری از هرگونه مانع ثابت یا متحرک تطبیق می‌دهد.
در حالی که خود این فناوری در صنعت ویلچر پیشگام است، مدل کسب و کار شاید نوآورانه ترین جنبه فری ویل باشد. لای گفت: «مدل های تجاری سنتی برای ویلچر بر اساس فروش دستگاه بدون اپلیکیشن و در نتیجه در اختیار داشتن آن است. “این به معنای سرمایه گذاری اولیه است که میتواند به عنوان یک مانع عمل کند و بیشتر هزینه مالکیت را به کاربر نهایی واگذار کند. یعنی کاربر ویلچر را دریافت کرده و بعد از آن شروع به هوشمندسازی ویلچر خود می‌کند.”
بر اساس اصول اقتصاد مشارکتی، لای قصد دارد رویکرد پرداخت به ازای استفاده را شبیه به خودروها و دوچرخه‌ها در بسیاری از کشورهای اروپایی ارائه کند.
لای توضیح می‌دهد که این بدان معناست که هزینه ویلچر از طریق اشتراکهایی که کاربران هنگام استفاده از آن می‌پردازند پوشش داده میشود و آن را برای اجاره بر اساس نیاز در یک مرکز خرید یا یک سایت توریستی ایده آل می‌کند.
ساده و در عین حال چشمگیر
افزودن موتور و افزودن فناوریهای هوشمند جدید، گویی ویلچر را دوباره اختراع کرده است و به طور قابل توجهی تجربه را برای کاربران ویلچر بهبود می‌بخشد.
اما نوآوری همچنین می تواند در سطح «فناوری پایین» باشد، همانطور که در مورد توسعه دهندگان مجارستانی که از دوچرخه ساده الهام گرفتند.
همه چیز با استرینگ بایک، یک شرکت کوچک در مجارستان آغاز شد. ده سال پیش، آنها با رونمایی از دوچرخه ابتکاری بدون زنجیر خود که در آن زنجیر دوچرخه سنتی با یک سیستم طناب و قرقره جایگزین میشود، در دنیای دوچرخه سواری غوغایی ایجاد کردند.
یوزف کاکاس از استرینگ بایک توضیح داد: «این رشته که معمولاً در قایقرانی استفاده میشود، تجربه دوچرخه‌سواری آرام، بدون روغن و نرم‌تری را ایجاد می‌کند.
یکی از مشتریان استرینگ بایک دکتری بود که از مشکلات زانو رنج می‌برد و به می‌گفت که سوار شدن با استرینگ‌بایک برایش آسان‌تر از دوچرخه‌های معمولی است، زیرا درد کمتری را تجربه می‌کند. بنابراین این الهام بخش استرینگ بایک شد تا از فناوری خود برای اهداف پزشکی استفاده کند.
به سرعت به سال 2019 بروید، زمانی که شرکت نوآور کوچک و متوسط آنها (SME) بودجه هوریزون 2020 را برای پروژه استرینگ هند بایک تأمین کرد. این پروژه بر روی سه محصول جدید که به طور خاص برای افرادی با چالشهای حرکتی طراحی شده‌اند، تمرکز دارد: صندلی بند، استرینگ هند بایک و سه چرخه، که همگی بر اساس راه حل اختصاصی تسمه قرقره این شرکت هستند.
آنها دریافتند که با ویلچر دستی سنتی، بازوهای کاربر تحت فشار زیادی قرار می‌گیرند. رسیدن به پشت برای جلو بردن صندلی باعث درد شانه میشود. در سه محصول استرینگ بایک، بازوهای کاربر به جلو می‌روند و ویلچر با فشار و کشیدن یک اهرم به حرکت در می‌آید. این باعث کاهش نیروی اعمال شده بر روی مفاصل شانه در مقایسه با ویلچرهای دستی استاندارد می شود.
کاکاس می گوید: «برخی از ویلچرنشینان هستند که نمی‌توانند با بازوهای خود به عقب برسند تا چرخ را در ویلچر دستی سنتی لمس کنند، اما می‌توانند از یک اهرم در جلوی خود استفاده کنند. بنابراین گروه بزرگتری از افراد با چالشهای حرکتی می‌توانند از محصولات ما به صورت دستی استفاده کنند.
این ابزار به عنوان کیت برای اتصال به ویلچر موجود است، بگونه‌ای که تمام عملکردهای ویلچر معمولی حفظ میشود. این ابزار را می توان هم در داخل و هم در فضای باز و به عنوان یک وسیله پزشکی برای استفاده روزمره زوی ویلچر استفاده کرد.
منبع:
