اطلاعات کاربردی درباره‌ی ویلچر

حقایقی در مورد ویلچر

ویلچر یکی از پرکاربردترین وسایل کمکی برای افزایش تحرک فردی است که پیش شرط برخورداری از حقوق بشر و زندگی با کرامت است.

ویلچر به افراد دارای معلولیت کمک می‌کند تا به یکی از اعضای سازنده جوامع خود تبدیل شوند.
حدود 10 درصد از جمعیت جهان، یعنی حدود 650 میلیون نفر، دارای معلولیت هستند. مطالعات نشان می‌دهد که از این تعداد، حدود 10 درصد به ویلچر نیاز دارند. در سال 2003، تخمین زده شد که 20 میلیون نفر از کسانی که برای جابجایی به ویلچر نیاز داشتند، ویلچر نداشتند.

نشانه هایی وجود دارد که تنها تعداد کمی از نیازمندان به ویلچر به آن دسترسی دارند و در این بین تعداد بسیار اندک به ویلچر مناسب دسترسی دارند.
طبق قانون 4 قوانین استاندارد سازمان ملل متحد در مورد حقوق ویلچر(1994) ; کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت (CRPD 2006) ماده 20 (تحرک شخصی) و ماده 26 (توانبخشی و توانبخشی) از کشورهای عضو درخواست می‌کند که از توسعه، تولید، توزیع و خدمات دستگاه‌های کمکی حمایت کنند.
لازم به ذکر است که برای استفاده بهینه از ویلچر، یک محیط در دسترس یا بدون مانع بسیار مهم است.

مزایای ویلچر:

تهیه ویلچرهای مناسب نه تنها تحرک را افزایش می‌دهد، بلکه فرآیندی را آغاز می‌کند که دنیایی از آموزش، کار و زندگی اجتماعی را پیش روی کاربران آن می‌گشاید. ویلچر مناسب علاوه بر ایجاد تحرک، به سلامت جسمی و کیفیت زندگی کاربران کمک می‌کند و به کاهش مشکلات رایج مانند زخم‌های بستر، بدشکلی استخوان بندی، تنفس و هضم کمک می‌کند.

شرکت ایران بهکار با ارائه انواع ویلچر گامی بلند جهت بومی سازی این صنعت برداشته‌است.

ویژگی های ویلچر:

ویلچر یک صندلی چرخدار برای کمک به حرکت افراد است. برای افرادی که دارای اختلالاتی هستند که توانایی راه رفتن آنها را محدود می‌کند استفاده می‌شود.

معمولاً شامل یک صندلی است که روی دو چرخ بزرگ متصل به پشت صندلی و دو چرخ کوچک (کاستور) در جلو نزدیک پاها، یک سیستم ترمز خوب، زیرپایی و یک بالشتک پشتیبانی می‌شود. اغلب ویژگی‌های اضافی کوچکی برای جلوگیری از سرنگونی یا کمک به بالا رفتن از مانع وجود دارد.

ویلچر ایرانی ایران بهکار دارای ویلچرهایی با استانداردهای جهانی هستند که استحکام و راحتی را برای کاربران ویلچر به ارمغان می‌آورند.

کاربر با فشار دادن میله‌های دایره‌ای شکل در قسمت بیرونی چرخ‌های بزرگ حرکت می‌کند.
از حدود 650 میلیون معلول در جهان، 400 میلیون نفر در منطقه آسیا و اقیانوسیه زندگی می‌کنند و بیش از 40 درصد آنها در فقر زندگی می‌کنند.
اطلاعات در مورد تعداد افراد دارای معلولیت، به ویژه آنهایی که به وسایل حرکتی مانند ویلچر نیاز دارند، در دسترس نیست. ثبت بسیاری از اشکال ناتوانی یا اختلالات در آمار بدون داشتن یک سیستم پشتیبانی قوی دشوار است، بنابراین روند گزارش دهی کمی وجود دارد.

انواع ویلچر:

بر اساس تغییرات در طراحی اولیه، انواع بسیاری از صندلی‌های چرخدار وجود دارد که بسیار سفارشی شده‌اند تا متناسب با نیازهای فردی باشند.

• ویلچرهای ساده، دستی یا استاندارد بیشتر توسط کاربر به حرکت در می‌آیند. سایر ویژگی‌ها مانند تکیه‌گاه پا، پایه‌های چرخدار جلو، پشتی‌های قابل تنظیم و کنترل ها را می‌توان به مدل پایه اضافه کرد. اندازه صندلی (عرض و عمق)، ارتفاع صندلی تا کف، زاویه صندلی نسبت به صفحه افقی قابل تغییر است. کاربرانی که نیازهای تخصصی دارند ممکن است ویلچر خود را سفارشی کنند.

• ویلچرهای همراه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که توسط یک متصدی با استفاده از دستگیره ها رانده شوند و بنابراین چرخ های عقب اغلب بدون حاشیه و کوچکتر هستند. این صندلی‌ها اغلب به‌عنوان «صندلی‌های انتقال» احتمالاً در بیمارستان یا فرودگاه برای جابجایی افراد دارای اختلال حرکتی در زمانی که جایگزین بهتر یا صندلی استاندارد کاربر در دسترس نباشد، استفاده می‌شوند.

• ویلچر با چارچوب سفت و سخت معمولاً یک نوع غیر تاشو بر پایه تکیه گاه است که فرد روی آن می‌نشیند. در برخی مدل ها، پشتی صندلی را می‌توان تا کرد و چرخ ها دارای مکانیزم آزادسازی سریع هستند تا حمل و نقل و انبار و پارک آسان را امکان پذیر کند.

• ویلچر تاشو ویلچری است که فریم آن با استفاده از مکانیزم “X” در قاب به طرفین جمع شود. این مکانیسم قابل قفل کردن است و ویلچر با آزاد کردن دو اهرم قفل روی صندلی تا می‌شود.

• ویلچر موتوردار یا ویـلچر برقی به جای نیروی دستی به وسیله موتور الکتریکی به حرکت در می‌آید. ویلچرهای موتوردار برای کسانی مفید است که نمی‌توانند ویلچر دستی را به حرکت درآورند یا ممکن است نیاز به استفاده از ویلچر برای مسافت‌ها یا در زمین‌هایی داشته باشند که در ویلچر دستی باعث خستگی می‌شوند. آنها همچنین ممکن است توسط افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی و مبتنی بر خستگی استفاده شوند.

ویلچر مناسب چیست؟

طبق گفته سازمان بهداشت جهانی، ویـلچر زمانی مناسب است که:

• نیازهای کاربر و شرایط محیطی را برآورده می‌کند.
• تناسب مناسب و پشتیبانی وضعیت را فراهم می کند.
• ایمن و بادوام است.
• در کشور موجود است.
• می‌توان با هزینه‌ای مقرون به صرفه در کشور تهیه و نگهداری کرد و خدمات را ادامه داد.

سرویس ویلچر چیست؟

تهیه ویلچر مناسب که نیازهای فیزیکی، عملکردی و محیطی کاربر را تا حد امکان برآورده کند، نیازمند رویکردی است که به نیازهای فردی پاسخ دهد.
یک راه موثر برای برآوردن نیازهای فردی کاربران، ترویج ارائه ویلچـر از طریق خدمات ویلچر است.

رویکرد خدمات دو لایه در ارائه خدمات ویلچر:

• ارائه خدمات با ویلچـر ممکن است از یک مرکز انجام شود که معمولاً در مرکز شهر یا منطقه یا در سطح جامعه مستقر است. خدمات ویلچـر چارچوبی را برای ارزیابی، آموزش، پشتیبانی و ارجاع به سایر خدمات فراهم می‌کند.

• خدمات ویلچر نیز می‌تواند نقش دوگانه ای داشته باشد و به طور مستقیم ویلچر را در اختیار کاربران و حمایت از خدمات اساسی در جامعه از طریق مشارکت با برنامه ها و سازمان های سطح جامعه قرار دهد.
یک مرکز یا بخش خدمات ویلچـر نیز می‌تواند در خدمات توانبخشی موجود ایجاد شود. بنابراین آنها در حال حاضر بسیاری از زیرساخت‌های مورد نیاز را دارند. نمونه هایی از خدمات توانبخشی مناسب برای ادغام خدمات ویلچـر شامل خدمات پروتز و ارتز و مراکز آسیب نخاعی است.

ویژگی ها و عملکردهای کلیدی انواع سرویس ویلچر:

• ارائه خدمات ویلچر برای همه کاربران.
• ارتباط با خدمات ویـلچر مبتنی بر جامعه و شبکه های ارجاع.
• آموزش، پشتیبانی و نظارت بر خدمات و پرسنل ویلچـر مبتنی بر جامعه.
• ارتباط با آموزش، اشتغال و سایر بخشهای کلیدی توسعه.

تسهیلات خدمات ویـلچر مبتنی بر جامعه (مشترک با سایر برنامه های سلامت و توانبخشی جامعه):

دسترسی به کلینیک، امکانات آموزش کاربر امکانات اولیه کارگاه.
کارکنان: کارکنان بهداشت و توانبخشی جامعه آموزش دیده در ارائه خدمات اولیه ویـلچر، تحت نظارت و پشتیبانی پرسنل مرکز خدمات ویـلچر.

• شناسایی کاربران با نیازهای پیچیده و ارجاع به مرکز خدمات ویـلچر.
• در صورت لزوم، پشتیبانی از کاربران با نیازهای پیچیده تر برای پیگیری، نگهداری و تعمیر.
• پشتیبانی دسترسی، از جمله سازگاری با محیط کاربر مانند درب‌ها و رمپ‌های وسیع‌تر.

ذینفعان در ارائه خدمات ویـلچر سهامدارانی که مستقیماً در برنامه ریزی، اجرا و مشارکت در خدمات دخیل هستند شامل:

• کاربران و خانواده یا مراقبین آنها.
• مقامات دولتی، از جمله وزارتخانه‌های مسئول بهداشت، رفاه اجتماعی و آموزش و پرورش و سایر ادارات مربوط و مقامات محلی.
• خدمات بهداشتی و توانبخشی موجود (شامل شبکه های ارجاع) که توسط سازمانهای دولتی، خصوصی، غیردولتی مدیریت می‌شود.
• سازمان‌های بین المللی غیردولتی یا افراد معلول؛
• حمایت از سازمان هایی که ورودی فنی یا بودجه ارائه می‌کنند.
• پرسنل توانبخشی از جمله کارکنان آموزش دیده خدمات ویـلچر.

ملاحظات کلی در طراحی ویلچر:

ویلچرها باید طوری طراحی شوند که کاربران بتوانند زندگی فعال تری داشته باشند و تا حد امکان در بسیاری از فعالیتها شرکت کنند بدون اینکه بر سلامت و ایمنی آنها تأثیر بگذارد.
آنها باید قوی، بادوام و مناسب با محیطی باشند که در آن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

منابع مورد نیاز برای ارائه خدمات ویلچر:

اجماع ملی در مورد ارائه خدمات صندلی چرخدار با حمایت دولت و تنظیم استانداردهای ملی برای ارائه خدمات صندلی چرخدار با پیروی از دستورالعمل‌های WHO؛
• دسترسی به انواع و اندازه های مختلف صندلی چرخدار برای رفع نیازهای مختلف کاربران.
• حمایت از آموزش منابع انسانی ایده آل از طریق موسسات ملی، سازمان‌های غیردولتی و سایر مدارس فنی.
• امکانات (که ممکن است با خدمات توانبخشی یا بهداشتی موجود مشترک باشد) از جمله امکانات بالینی که فضای کافی برای ارزیابی، آموزش اولیه کاربران و نگهداری ویلچرها و امکانات کارگاهی، به ویژه در مواردی که تغییراتی در ویـلچر ارائه می شود یا پشتیبانی وضعیتی ارائه می‌شود را فراهم می‌کند.

• متریال برای اصلاح ویلچر و قطعات یدکی.
• بودجه برای حمایت از ارائه خدمات ویلچر (محصولات و خدمات).

منبع:

https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/205041/B4616.pdf?seq