ویلچر را بیشتر بشناسیم

ویلچر از دیرباز

ویلچر برای سالها وسیله حمل و نقل حیاتی برای افراد دارای نقص حرکتی بوده است.
آنها جایگزینی برای پیاده روی ارائه می دهند و به افراد دارای معلولیت اجازه می‌دهند با استقلال، راحتی و سهولت بیشتری در اطراف حرکت کنند
ما در مورد مزایای ویلچر، از جمله توانایی آنها در افزایش استقلال، بهبود تحرک، و افزایش تعامل اجتماعی ، انواع ویلچر ، ساختار کلی یک ویلچر صحبت خواهیم کرد.

مزایای ویلچر

یکی از مهمترین مزایای ویلچرها افزایش استقلال آنهاست. با ویلچر، افراد دارای اختلالات حرکتی می‌توانند آزادانه و بدون نیاز به کمک حرکت کنند. این بدان معناست که آنها می‌توانند کارهای روزمره مانند خرید مواد غذایی، حضور در مدرسه یا محل کار، و بازدید از دوستان را بدون تکیه بر کمک دیگران انجام دهند. این افزایش استقلال به افراد دارای معلولیت احساس کنترل و توانمندی می‌دهد که وقتی برای تحرک به دیگران تکیه می کنند امکان پذیر نیست.

یکی دیگر از مزایای کلیدی ویلچرها، بهبود تحرک آنها است. افراد مبتلا به اختلالات حرکتی اغلب برای جابجایی به خصوص در مسافت های طولانی یا زمینهای ناهموار تلاش می‌کنند. با این حال، با یک صندلی چرخدار، آنها می‌توانند به راحتی حرکت کنند و مسافتهای بیشتری را نسبت به پیاده روی طی کنند.
این می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر توانایی آنها برای شرکت در فعالیت هایی که از آن لذت می برند، مانند ورزش، مسافرت، یا شرکت در رویدادها داشته باشد.

ویلچر همچنین طیف وسیعی از مزایای فیزیکی را برای افراد دارای اختلالات حرکتی فراهم می‌کند. نشستن روی ویلچر به افراد این امکان را می‌دهد که انرژی خود را حفظ کنند، زیرا مجبور نیستند به اندازه راه رفتن یا استفاده از سایر وسایل کمک حرکتی تلاش کنند. این می‌تواند به کاهش خستگی و حفظ انرژی برای فعالیتهای دیگر کمک کند. علاوه بر این، صندلی‌های چرخدار می‌توانند برای افرادی که مشکلات تعادلی یا ضعف عضلانی دارند، پشتیبانی کند و خطر سقوط و آسیب‌های دیگر را کاهش دهد.

تاثیرات روانی ویلچر

ویلچر علاوه بر فواید جسمی می‌تواند تاثیر مثبتی بر سلامت روان نیز داشته باشد. افراد دارای معلولیت اغلب با چالشها و موانعی روبرو هستند که می‌تواند منجر به احساس انزوا، افسردگی و اضطراب شود. ویلچر می‌تواند با اجازه دادن به افراد برای شرکت در فعالیت‌ها و رویدادهای اجتماعی که ممکن است در غیر این صورت قادر به شرکت در آنها نباشند، به از بین بردن این موانع کمک کند. این می‌تواند به کاهش احساس انزوای اجتماعی و بهبود رفاه روانی کمک کند.

ویلچرها همچنین تأثیر مثبتی بر جامعه گسترده‌تر دارند. ویلچرها با ایجاد استقلال و تحرک بیشتر برای افراد دارای اختلالات حرکتی، آنها را قادر می‌سازد تا سهم بیشتری در جامعه داشته باشند. این می‌تواند شامل مشارکت در نیروی کار، داوطلب شدن، و شرکت در رویدادهای اجتماعی و فرهنگی باشد. علاوه بر این، ویلچرها با فراهم کردن دسترسی افراد دارای معلولیت به فضاها و امکانات عمومی، به شکستن موانع و ترویج فراگیر کمک می‌کنند.

انواع ویلچر

انواع مختلفی از ویلچر موجود است که هر کدام مزایا و ویژگیهای خاص خود را دارند. به عنوان مثال، ویلچرهای دستی، به کاربر نیاز دارند که خود رانده شوند و از بازوهای خود برای حرکت صندلی به جلو استفاده کنند. این صندلی‌ها اغلب سبک وزن و در حمل و نقل آسان هستند و برای افرادی که نیاز به مسافرتهای مکرر دارند ایده آل هستند. از طرف دیگر، ویلچرهای برقی با یک جوی استیک یا وسیله دیگری کنترل می شوند. این صندلی‌ها برای افرادی با قدرت یا تحرک محدود بالاتنه ایده‌آل هستند، زیرا برای کار کردن به تلاش فیزیکی کمتری نیاز دارند.

در سال‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی در فناوری ویلچر صورت گرفته است که مزایای این دستگاه‌ها را بیشتر کرده است. به عنوان مثال، اکنون برخی از صندلی‌های چرخدار دارای سیستم‌های پیشرفته صندلی هستند که می‌تواند به کاهش زخم‌های فشاری و بهبود راحتی کمک کند. علاوه بر این، در حال حاضر بسیاری از لوازم جانبی ویلچر مانند جا لیوانی، کیسه‌های نگهداری و حتی پایه‌های تلفن موجود است که می‌تواند استفاده از ویلچر را راحت‌تر کند.

ساختار کلی یک ویلچر:

ویلچر معمولاً از چند جزء اصلی تشکیل شده است:

صندلی: صندلی جایی است که کاربر می‌نشیند و می‌توان آن را از مواد مختلفی مانند پارچه‌های بالشتکی یا پلاستیک قالب‌گیری شده درست کرد.

پشتی: پشتی کاربر را پشتیبانی می‌کند و معمولاً برای ایجاد راحتی و پشتیبانی قابل تنظیم است.

قاب: چارچوب ویلچر اسکلتی است که صندلی و تکیه گاه را پشتیبانی می‌کند. این می‌تواند از مواد سبک وزن مانند آلومینیوم، تیتانیوم یا فیبر کربن ساخته شود.

چرخ ها: چرخ ها یکی از مهم ترین قسمتهای ویلچر هستند. آنها به کاربر این امکان را می‌دهند که صندلی را به تنهایی جابجا کند و می‌تواند به صورت خودکششی یا توسط یک متصدی هل داده شود. چرخ‌های عقب معمولاً بزرگ‌تر از چرخ‌های جلو هستند که مانور دادن بر روی موانع را آسان‌تر می‌کند.

محورها: محورها چرخ‌ها را به قاب متصل می‌کنند و اجازه می‌دهند آزادانه بچرخند.

زیرپایی ها: زیرپایی ها به قاب متصل می‌شوند و از پای کاربر پشتیبانی می‌کنند. آنها می توانند ثابت یا قابل تنظیم باشند.

زیردستی: دسته‌ها پشتیبانی از بازوهای کاربر را فراهم می‌کنند و می‌توانند ثابت یا قابل تنظیم باشند.

ترمز: از ترمزها برای جلوگیری از حرکت ویلچر استفاده می‌شود. آنها می‌توانند با دست یا پا انجام شوند.

دستگاه‌های ضد نوک: این دستگاه‌ها با بیرون آمدن از پشت صندلی از واژگونی ویلچر جلوگیری می کنند.

به طور کلی، ساختار ویلچر به گونه‌ای طراحی شده است که راحتی، پشتیبانی و تحرک را برای افراد دارای اختلالات حرکتی فراهم کند.